Myanmar

Yangon / Kalaw / Inle lake
Yangon....een zeer hectische stad. Het is 34 graden, vies, armoedig en overal ligt heel veel afval. Vele sloppenwijken in en rondom de stad. Je ziet hier in tegenstelling tot andere steden vol met scootertjes alleen maar auto's in de stad. Hiervan zijn 2/3 taxi's zijn die bijna allemaal leeg zijn. Motorbikes zijn verboden hier. Ze rijden hier als gekken en oversteken is een kunst. We hebben de stad drie dagen ervaren maar we zijn blij deze stad te gaan verlaten. De cultuur is erg interessant..
Mannen en vrouwen dragen de traditionele kleding. De monniken en nonnen gaan zingend over straat voor voedsel en geld. Engels....ehhh niet of nauwelijks en omdat wij de Birmese taal ( getekende symbolen met allerlei halve rondjes) niet zo goed onder de knie hebben is het een experiment hier. Wat ook gelijk opvalt zijn de rode tanden van de kauwende mannen. Ze kouwen en spugen betel quid. Het blad van de Piper betle plant wordt gevuld met diverse andere dingen en als een pakketje in de mond gestopt. Het staat bekend om zijn stimulerende werking zoals anderen sigaretten roken. Vervolgens wordt de keel flink geschraapt en spugen ze de hele dag door dikke rode flatsen op straat. Zelfs de tempelvloeren zitten er vol mee. Jullie begrijpen vast hoe smerig onze voeten zijn als je weet dat je in de tempels en complexen alleen op blote voeten mag lopen.De vrouwen en kinderen hebben witte verf op hun gezichten van de Thanaka boom. Deze vloeistof werkt tegen de zon. Ze maken er de mooiste versieringen mee in hun gezichten. Fijn verkoelend spul, wij gebruiken het als zonnebrandcreme. Het dagelijks leven hebben we nog beter kunnen meemaken tijdens een 3 uur durende treinreis rondom de stad. Het verkopen in de trein....ehhh...bij ons is zo'n trein zelfs niet geschikt voor het museum. De mensen springen in en uit, mega veel afval, er is nog veel te ontwikkelen hier laten we maar zeggen. Op straat  bij het tempelcomplex ontmoeten we Ney-nay. Een vrijwilliger die Engelse les geeft aan weeskinderen die opgevangen worden in het weeshuis van het klooster. Het was echt super dat hij ons meenam en ons de eerste middag van alles heeft verteld over de cultuur en de geschiedenis van dit land. Na koffie en thee ( echt vieze koffie...meer suiker dan wat anders) en uren kletsen heeft hij ons die dag de meerdere plekken van de stad laten zien. Tevens hielp hij ons met het regelen van de busticket naar Kalaw. Met de nachtbus (10 uur) bereikten we dit bergdorp op 1300 meter hoogte. Brrrrrr.....koud hier! Om 4:30 in de ochtend kwamen we aan...10 graden en op de scootertaxi in het donker naar ons B en B.  Hier is het koud, maar een verademing vergeleken bij Yangon, 24 graden ...rustig en een verblijf op de top van de berg. Hier leerden we Spencer kennen, een goed Engels sprekende uit Kalaw. Hij gaat met ons op pad naar het Inle meer. Een trekking van twee dagen en 1 nacht waarbij we zullen overnachten in het klooster of een local house ( daar waar plaats is...). Onze bagage laten we hier grotendeels achter want wanneer we terug zijn gaan we met deze man Loikaw bezoeken(Bergdorp).Daar gaat hij ons in de omgeving van alles laten zien. Over de trekking en de bergdorpen vertellen we later! 
De stroom en WiFi is hier beperkt dus even geen foto's maar wel een eerste beleving Myanmar! Liefs Rob en Mirel