Terug in Vietnam!

Negen jaar geleden stonden we ook op het vliegveld in Hanoi. Toen overdonderd door de cultuur en een enorme klap van een hittegolf te verwerken. Nu weer terug op een geheel vernieuwd vliegveld! De vliegreis was lang vanuit Bali. Een tussenstop van 6 uur in de nacht op Kuala Lumpur, dus proberen te pitten op het vliegveld. Daarna doorvliegen naar Hanoi en met de bus naar het verblijf in de stad. Even op bed en toen de stad in voor een eerste verkenning. Wat is deze stad veranderd......het is schoon en verwesterd. Er zijn veel toeristen en moderne winkeltjes en barretjes/eetgelegenheden. Een groot verschil met negen jaar geleden. Maar de sfeer is heel gezellig en het straatleven is nog steeds indrukwekkend. Genieten, we vinden het erg leuk terug te zijn. Genieten???? dat was het niet toen we de volgende ochtend naar de Chinese ambassade moesten om onze Chinese VISA te bemachtigen voor de vervolgreis. Daar stonden we dan om 9:30 bij de ambassade. Voor ons gevoel hadden we ons goed voorbereid en alle papieren bij ons. (pasfoto's ,vliegticket,hotelovernachting,reisplan trans Mongolië express, verzekeringen, VISA Vietnam, paspoorten, werkgeversverklaring......) ja, zo veel ! 
Bij binnenkomst moesten we door de security en daarna mochten we nog 4 blz. met gegevens invullen. Bij deze formulieren moesten alle andere documenten toegevoegd worden. En toen naar het loket voor de aanvraag. Een strenge, boze Chinese dame controleerde onze documenten. Na 2 minuten.......afgekeurd! We moesten van de hele maand dat we door China willen reizen al onze plaatsen en hotelovernachtingen kunnen aantonen. Oei, we hadden onze reis op het eerste hotel na nog niet vast staan. Ondertussen was het 10:30 en de ambassade sluit 11:00. Na een moment nadenken gingen we als een malle de reis plannen richting Beijing en via booking.com hebben we binnen een half uur alle hotelletjes geboekt. Toen terug naar de dame achter het loket.......afgekeurd! We moesten alle hotelovernachtingen op papier kunnen aantonen. Dus printen......10:45 uur........nog een kwartiertje tijd.......Rob achterop de scooter als een gek tegen het verkeer in naar de copy service. Mirel moest in de ambassade wachten want de deur sloot voor nieuwe klanten. 10:56 kwam Rob met de papieren terug en echt net op tijd naar het loket.........ja , de strenge dame accepteerde de aanvraag. Echter met tegenzin en vanwege weekend en feestdagen moeten we wachten en op 3 mei krijgen we dan te horen of de VISA wordt verstrekt.....poeh, dat was stressvol. We hebben eerst een half uur in het park deze ervaring laten bezinken. Toen alle boekingen geannuleerd en het vliegticket was toch al een 'zelfgeknipte' versie want we willen China helemaal niet binnen met het vliegtuig maar over land. Maar voor een VISA moet je een ticket kunnen aantonen ( vreemd ...) We gaan afwachten hoe dit gaat aflopen......de rest van de dag hebben we in Hanoi onze ogen uitgekeken op straat, in de markten en op het station waar we gelijk een ticket kochten Hanoi - Ninh Binh. In de avonden zijn we de night markets op geweest en waren we laat terug in ons questhouse. Vroeg in de ochtend liepen we alweer naar het mausoleum van Ho Chi Min. Om 7:30 waren we daar en konden we gedisciplineerd aansluiten in de lange rijen en de commando's van de militaire bewakers volgen om vervolgens via een rode loper het mausoleum binnen te gaan. Een bijzondere ervaring vonden we het. Het lichaam is erg goed behouden na zo'n lange periode ? Je mocht er geen foto's maken binnen en ook geen zakmes.....Helaas weer een nieuwe moeten kopen op de markt want Rob had zijn zakmes in de broekzak. Na 2 dagen Hanoi zijn we doorgereisd met de trein naar de provincie Ninh Binh. We zijn in Tam Coc. Dit gebied heeft gigantische karstbergen omgeven door groene rijstvelden en riviertjes. We proberen dit gebied op de fiets te gaan ontdekken! Hierover vertellen we jullie in het volgende verhaal. Deze ambassade ervaring wilden we even delen.....